SEMENTANDO NOVOS COMEZOS
Chegamos á fin da lectura intensa de Remexido de Patacas no club de 3º ESO e, xusto coincidindo coa semana do 8 de marzo, a nosa compañeira e profesora Paula Cousillas déixanos esta reflexión sobre esta curta pero profunda novela:
Despois de tanto tempo, Ana
acabou por ser consciente das cadeas invisibles que apreixaban o seu corpo e o
seu espírito a unha vida angustiosa e ensanguentada da que semellaba non ter
azos para poder fuxir.
A cociña, o espazo de reclusión
no que a muller estivo secularmente ancorada, será tamén o espazo clave a
través do cal a conciencia intentará agromar unha e outra vez, co obxectivo de
que a nosa protagonista poida finalmente espertar do pesadelo no que se vira
sometida toda unha vida.
Remexido de patacas de Eli Ríos pon voz a
todas aquelas mulleres que coñecemos e que se ven afogadas nunha relación
machista e que, ao mesmo tempo, son incomprendidas por parte dunha sociedade
que non acaba de entender ese sometemento no que están instauradas. Eli Ríos
axúdanos, así, a empatizar coa vida destas mulleres mediante a nosa Ana, a quen
curiosamente lle poderemos coñecer o nome soamente contra o final do relato. A
través de Ana, a lectora tamén percorrerá o camiño da conciencia ou, se se quer,
un novo camiño de comprensión desa realidade palpitante, marcada por unha
complexa dinámica de factores piscolóxicos e sociais que paralizan o dereito á
liberdade das mulleres maltratadas.
O cambio individual na actitude
da protagonista e a sororidade das veciñas debuxarán un novo comezo para a
protagonista, mais imprevisiblemente zarrapicado pola nosa propia implicación,
pois nós tamén nos veremos somerxidas no deseño do seu roteiro vital e finalmente
apenas chegaremos a ver aquilo que no fondo nós mesmas desexamos ver.
Comentarios
Publicar un comentario