Desde o IES Eduardo Pondal querémosvos recordar que a nosa biblioteca está e estará sempre aberta ás vosas suxestións e encantada da vosa participación.
Vídenos visitar se aínda non o fixerades este curso.
A biblioteca non é só un lugar de empréstito de libros de lectura, é todo un mundo.
A todo o mundo lle contaron contiños infantís cando era cativo. Neste Samaín usaremos como base das nosas historias eses contos tradicionais que calquera coñece (Carrapuchiña, Branca de Neve, O parruliño feo…), para crearmos a nosa propia versión... terrorífica.Today we would like to recommend Pride and Prejudice by Jane Austen (1775-1817). You can find an abridged version in our library, in the section of books written in English. We have chosen to introduce you to this novel since recently it was chosen to be the most popular book in England.
The first lines of the book are so well-known in England as our " En un lugar de la Mancha....": "It is a truth universally acknowledged that a single man in possession of a good fortune , must be in want of a wife"
But what is this book about?
Elizabeth Bennet and her sister Jane are young, beautiful and intelligent. When wealthy bachelor Charles Bingley arrives in the neighbourhood, he and Jane are immediately attracted to each other. His friend, Mr Darcy, handsome, rich but arrogant is impressed by Elizabeth but she does not return his feelings, at least at first. But the Bennet girls are not so rich - a social disadvantage in the social scene of the time. But can love triumph in the end?
However, this novel is much more than a simple love story, In it Jane Austen depicts a society in which a woman's reputation is really important . A woman is expected to behave in certain ways. Stepping outside the social norms makes her vulnerable. Another theme in the novel is class. The lines of class are strictly drawn and Jane Austen satirizes this class-consciousness.
Gender is also a key theme in this novel. The story takes place at a time when gender roles were quite rigid and marriage was a pressing question for female characters.
So if you become obsessed with the novel after reading it, there are several movies based on Pride and Prejudice. The last one, starring Keira Knightley, was released in 2005. However, for me, the best adaptation of the novel was the series in which Collin Firth plays the role of Darcy, realeased for the BBC in 1995.
A morte do pianista e compositor estadounidense Chick Corea aos 79 anos, deixa un vacío inmenso no mundo do jazz. Na súa traxectoria artística elevou o jazz a cotas nunca alcanzadas, traspasando os límites do xénero, probando con distintas correntes musicais e case sempre acertando. A súa osadía estaba estreitamente ligada a súa inmensa creatividade.
Na súa páxina de Facebook, Chick deixou unha mensaxe agradecendo a quen lle axudara a "manter ardendo o lume da música. Teño a esperanza de que aqueles que se sintan inclinados a tocar, a escribir, a actuar, ou algo similar, o fagan. ...non é por eles mesmos, que sexa polos demáis...
LETRAS GALEGAS: XELA ARIAS, A CUARTA.
Achégase o Día das Letras Galegas e queremos que escoitedes a voz espida da autora, Xela Arias, nun dos poemas máis coñecidos.
Se estivese viva, muller comprometida, activista e rebelde como era en todos os campos, seguro que estaría cuestionando en voz ben alta nos medios ser ela a cuarta muller homenaxeada.
A cuarta.
Desde 1963, nada menos.
Deixo que valoredes vós.
DENUNCIA DO EQUILIBRIO
Hoy nos atrevemos a recomendar un libro de poemas. Es un intento de apelar al sentimiento y al lirismo en un momento histórico en que la poesía pasa de puntillas por nuestras vidas. Y así os proponemos la antología poética de José Manuel Caballero Bonald, que el mismo titula con uno de sus versos "Somos el tiempo que nos queda".
El propio poeta indica que aquí aparecen los textos que él considera esenciales en su producción literaria y que al lector le servirán como guía de peregrinaje por la poesía española de la segunda mitad del siglo XX. Y para muestra, un botón:
O 6 de maio de 1899 oficializábase o nacemento dun fármaco estrela: a aspirina! A protagonista e o lugar? a empresa química Bayer, fundada en Barmen (Alemaña) en 1863 que tras máis de 35 anos de experiencia inscribiu no rexistro de patentes de Berlín a fórmula do ácido acetilsalicílico quedando así coa totalidade dos dereitos que supoñía a súa comercialización.
Pero... tería existido a famosa “aspirina” de non terse fundado esta
empresa?
O certo é que a orixe deste recoñecido
fármaco remóntase bastantes anos antes do momento da súa patente. Existen
teorías que apostan que xa os neandertais coñecían o ácido acetilsalicílico e a
súa aplicación médica comprobouse na Idade Antiga: en papiros de farmacoloxía
faraónica exipcia do segundo milenio a.C xa se alude á elaboración de
medicamentos feitos de sauce e outras prantas. Máis tarde (cara o ano 400 a.C)
o médico grego Hipócrates referiuse tamén ao uso do té como remedio para reducir
a febre e a corteza de sauce. En ambos casos, moían esas prantas ricas en
salicilato e as convertían en polvo de cristais de sal pero, co tempo,
irritaban o estómago e causaban unha enfermidade moi estendida no momento: as
hemorroides.
Durante a Idade Media o produto quedou esquecido e no s.XVIII recuperouse o emprego deste extracto vexetal con este e outros fins como reducir a dor e as inflamacións. Estes primeiros pasos científicos foron levados a cabo polo británico Edmund Stone, quen un 25 de abril de 1763 descubriu o ingrediente activo e informou ao Presidente da Royal Society de Londres ter atopado “un poderoso astrinxente moi eficaz na cura da quentura da febre intermitente”. En 1829 o farmacéutico francés Henri Leroux logrou extraer do sauce a salicilina e, anos máis tarde, outro químico francés sintetizou por primeira vez o ácido acetilsalicílico. O que quedaba claro era, por tanto, que os coetáneos de distintas etapas da historia chegaran á mesma conclusión sobre a utilidade daquel produto e os farmacéuticos do s.XIX comezaron a experimentar coa utilidade do ácido salicíco que se obtiña do sauce.
Foi Felix Hoffman, un traballador dunha empresa química alemá quen en 1897, con 29 anos, quen obtivo de forma pura o ácido acetilsalicílico cunha fórmula que non provocaba danos no estómago. A súa obsesión fora non tanto profesional, senón persoal: aliviar a dor que a artrite lle provocaba ao seu propio pai. Empregou a pranta orixinal, a ulmaria, da cal tomou o nome científico “Spireaea ulmaria” como “aspirina”.
Non tivo que pasar moito tempo para que a aspirina se convertera nun dos medicamentos máis populares do momento, coñecido como “os polvos milagrosos alemáns”. Así pois, a primeira vez que este medicamento apareceu como comprimido foi en 1915, xogando un papel imprescindible para os soldados que loitaban na fronte no contexto da Primeira Guerra Mundial. A súa popularidade aumentou aínda máis ao principio da pandemia da gripe española de 1918. Os beneficios destes “polvos máxicos” parecía non medrar de forma exponencial pero, neste mesmo momento, expirou a patente de Bayer e a aspirina comezou a ser producida por numerosas empresas.
En 19945 Bayer recuperou a propiedade da marca e fixo como súas tanto o nome como o logo. Estímase que, dende un día como hoxe de fai 122 anos (6 de maio de 1899) téñense fabricado máis de 350 billóns de comprimidos deste “medicamento universal”
