PIET MONDRIAN NO MUSEO REINA SOFÍA

A principios do século XX iniciouse nos Países Baixos un movemento artístico completamente novo, unha arte abstracta baseada nas relacións entre formas rectangulares, planos de cor e líñas rectas.

En plena Primeira Guerra Mundial un grupo de artistas holandeses novos promocionaban este movemento na súa revista de nova creación De Stijl. Defendían a versatilidade da pintura, que convertían en arquitectura, e ás artes aplicadas na escultura e ó deseño outorgábanlle categoría de arte. O proxecto foi collendo fama, artistas de todo o mundo sentíronse atraídos polo seu enfoque multidisciplinar e crearon proxectos conxuntos.

Piet Mondrian foi o pai fundador desta arte nova. El comezara a súa carreira no ano 1982 como pintor de paisaxes holandesas. Ata que no ano 1905 chegou á idea de que a beleza reside no xeito no que formas e cores producen unha plasticidade pictórica que dispara directamente ao ollo do espectador. 

Durante mais de dez anos afondou neste concepto, concluíndo que a beleza reside na superficie, na estrutura e na composición da cor e as liñas. Estes estudos darían unha nova forma á arte abstracta, liberando a pintura do marco e doutras influencias exteriores que condicionan a súa observación. Nacía así unha nova forma de arte que conquistou o mundo, a arte abstracta xeométrica.

Imaxes da páxina do museo Reina Sofía.

Ata o 1 de marzo podemos ver no Museo Reina Sofia de Madrid unha exposición retrospectiva sobre a obra de Piet Mondrian e algúns dos seus compañeiros de movemento. No seguinte enlace podedes descargar a folla de sala na que se explica o percorrido pola exposición, e a continuación visualizar unha pequena presentación da mostra guiada polo director do museo.

O GALEGO NAS REDES: #DÍGOCHO EU.

 Podemos dicir que dende hai exactamente un ano, o galego está a ter unha presenza máis activa nas diferentes redes sociais e nos medios audiovisuais grazas a un proxecto chamado Dígocho eu,  ao que pon cara e voz a xornalista verinesa Esther Estévez. 

Esta xornalista xunto co coordinador Carlos Amado e a linguïsta Rocío Pérez traballan cada día para deixar claro un novo concepto sobre a fala e o resultado estase a converter nunha referencia para aqueles que queren aprender ou mellorar a súa expresión en lingua galega. 

A clave do exitoso programa está en crear un formato breve e atractivo, vídeos curtos con explicacións de palabras ou expresións incorrectas e o seu uso correcto. Á brevidade únese a diversión, fórmula máxica na que pode residir a explicación do triunfo do proxecto. O resultado final básase pois en tópico clásicos como prodesse e delectare, esto é, "ensinar deleitando", ensinar e ao mesmo tempo divertirse, botar unhas risas. 

"Dígocho eu" cólgase en moitos sitios: en 24G.gal, en Youtube, en Instagram e tamén en TikTok, co cal o o abano de público que segue estes vídeos é do máis variado e de todas as idades.

Aquí vos deixamos unha mostra destes vídeos, aprender galego ou calquera outra lingua, sen dúbida, pode ser moi divertido!

COMEZAMOS CUN PLAN DE RESCATE

Plan de rescate é o título do primeiro libro co que dá comezo a andaina lectora do club de lectura de 1ºESO. 

Esta novela de Antía Yañez sitúanos ante uns personaxes con capacidades diversas que simplemente son diferentes, nin mellores nin peores, pero capaces de idear un plan de rescate para liberar ao seu colexio duns secuestradores.

 A protagonista e narradora da novela é Noela, unha rapaza faladora e desgarbada que anda en cadeira de rodas. No colexio comparte a aula de apoio con outros rapaces e rapazas con diferentes capacidades. Un día, a escola é secuestrada por dúas persoas con rostro oculto. Porén, Noela e os seus compañeiros pasan desapercibidos para os secuestradores, polo que deciden trazar un plan para rescatar o colexio. 

Dividíndose e sorprendendo aos secuestradores por diversos flancos e armados con dúas guitarras, o grupo consegue neutralizar e desarmar a parella de asaltantes. Ao tirar a media da cabeza dos secuestradores, o profesorado dáse de conta de que son Benito e Marta, dous ex – alumnos do centro que decidiran emprender aquela acción en venganza polo acoso aos que foran sometidos de novos e pola pasividade da comunidade educativa. Ao chegar a policía, o xefe recoñece a Brais, o seu fillo, un mangallón que no pasado se dedicaba a molestar aos alumnos e que agora se fixera amigo do grupo da aula de apoio. O policía recrimínalle ao fillo que ande con xente como Noela e os seus amigos, o que fai que Xosefa, a orientadora do centro, se alporice e lle recrimine ao policía a súa falta de educación.

A autora convídanos así a reflexionar sobre a diversidade funcional, sobre as capacidades diferentes que cada un de nós podemos ter sen que por iso nos convirtamos en mellores ou peores persoas; a loita contra os prexuízos derivados do concepto de "normalidade" ou as situación de acoso escolar.

E desta lectura que nos quere facer ver a necesidade da inclusión na vida diaria xorde un proxecto para o noso centro do que pronto teredes noticias, que será?

NOVA SECCIÓN DE ÁLBUM ILUSTRADO

Co 2021 chega a nosa biblio unha nova sección: "Álbum ilustrado"

Non sabes o que é  un álbum ilustrado?

Pois é un conxunto de imaxe gráfica e relato literario no que ambas representacións artísticas compleméntanse e interactúan entre elas.

O que o distingue dun libro ilustrado é que este contén unha historia contada con palabas, onde as imáxenes so ilustran momentos puntuais de dita historia.

Pero nun álbum ilustrado as imaxes contan a historia, e o texto interactúa con elas de diferentes formas. Neles, a calidade artísticas dos debuxos, a súa orixinalidade e o xogo entre o texto e a imaxe farán que nos atrapen as historias que narran.

Neste tipo de obras ilustrador e escritor soen ser a mesma persoa. As veces imaxe e texto contradícense, e as veces son complementarios, pero en todos os casos establécese entre eles unha estreita relación que define a calidade do álbum ilustrado. 

Fragmento de Emigrantes de Tan Shaun

O lector é quen crea a historia que sucede entre unha imaxe e a seguinte.

Ilustración de La ola, de Suzy Lee

Pois xa o sabedes, tendes unha chea de novas "lecturas" agardando por vós na biblioteca para que deixedes voar a imaxinación... non o estades desexando?

#NOMOREMATILDAS

 

#NOMOREMATILDAS

Coñecedes o movemento #nomorematildas? Este movemento quere rescatar do esquecemento os logros das grandes científicas da historia, pensando tamén no futuro.

Parástesvos a pensar que tería pasado se Einstein fora muller? É posible que o seu nome non o coñeceramos de moito. Por que? Porque os méritos dos seus descubrimentos serían para algún compañeiro ou incluso para o seu marido. Non vos sorprendades, xa ten pasado moitas veces.

O "efecto Matilda" é ese fenómeno polo que os achados de mulleres científicas quedaron relegados, de  forma sistemática, ao esquecemento. Algúns exemplos: Hildegarda de Bingen, Nettie Stevens, Lise Meitner, Marietta Blau, Rosalind Franklin, ...

Con #nomorematildas preténdese devolverlles o protagonismo a esas científicas que nunca deberon ser invisibles e dálas a coñecer á sociedade en xeral e aos máis novos en particular, coa esperanza de que axude a espertar nas nenas vocacións científicas.

Os libros de texto son unha mostra da urxencia de iniciativas deste tipo. A porcentaxe de referentes femininos que aparecen neles en todas as materias da ESO é apenas do 7,5 %, segundo un estudo realizado por Ana López-Navajas sobre a presenza das mulleres nos materiais educativos.

Por outra banda, as estatísticas do Ministerio de Educación revelan que a porcentaxe de mulleres matriculadas en carreiras STEM é só o 28,5 %. Isto ten moito que ver cos estereotipos de xénero e esa falta de referentes femininos.

A continuación presentámosvos un vídeo e convidámosvos a que lle adiquedes uns intres do voso tempo.

Reflexionemos sobre este tema que introducimos brevemente nesta entrada e, por certo, por que non investigades quen foi Matilda?

Este artigo foi elaborado empregando como fonte de información mujeresaseguir.com

 

ARTELLANDO UN TEXTO TEATRAL

 

De certo que poucas veces imos ter a oportunidade de colaborarmos na creación unha peza de teatro. É por iso que a proposta que achegou Talía Teatro é tan gorentosa para nós. Están a facer un traballo de recollida de material para a creación dun novo espectáculo arredor da lingua e queren a nosa colaboración.

Vai ser un espectáculo de corte cómico-didáctico sobre a nosa lingua.

O que precisan de nós é se lles podemos achegar unha ou varias anécdotas, de distinta índole relacionadas co galego:

- anécdotas reais que che sucederon a ti ou a coñecidos,

- anécdotas de corte histórico

- lendas de corte popular

O motivo desta recompilación é a busca dunha pluralidade de informadores/as que permitan crear un collage sobre a situación da nosa lingua, actual pero tamén histórica.

Podes enviarlles un texto ao correo electrónico: info@taliateatro.gal indicando os seguintes datos:

Tipo de anécdota/ Ámbito xeográfico (se o hai)/ cóntanos a anécdota.

Que non che vén á cabeza ningunha historia: Eis un exemplo!

Un mozo dunha aldea galega emigrou a Castela e aos poucos meses regresou á súa terra. E nese breve tempo ocorrera algo asombroso: o rapaz esquecera a fala dos seus, a lingua que falara toda a vida. De volta na casa non facía senón preguntar:

-Mi padre: como se llama esto?

O pai, molesto ante ese fillo desleigado e farto de tanta pregunta parva, cando o mozo preguntou de novo ao atopar no chan da eira tan "exótica" ferramenta, "Mi padre: y esto como se llama?", respondeulle:

-Ponlle enriba o pé xa verás como cho di el mesmo.

O mozo pisou enriba dos dentes e o mango do pau ergueuse e bateu nos fociños do rapaz que recuperou coa mesma a memoria:

-Raio do angazo!

VERDI- 120 ANOS DA SÚA MORTE

 Este mes de xaneiro hai 120 anos da súa morte. Un dos compositores máis xeniais de todos os tempos. Na súa terceira ópera, Nabucco, o público italiano asociou a historia do pobo xudeu en Babilonia coa situación de opresión que vivía o país transalpino baixo o dominio austríaco.

Rigoletto, Il trovatore, La traviata, Aída...figuran entre os dramas musicais máis apreciados de todo o mundo.

Giuseppe Verdi naceu na modesta posada que rexentaba o seu pai en Roncole, na provincia de Parma. O organista da parroquia, pronto advertiu o seu talento musical, polo que aos oito anos de idade o seu pai lle mercou unha "miserable" espineta - coma el mismo definiu posteriormente- que actualmente se pode ver na Casa Verdi, en Milán

TALES OF MYSTERY AND IMAGINATION

Today, we would like to recommend this book of short stories by Edgar Allan Poe. As usual, you can find it in our school library, in the section about books written in English.

Poe(1809-1849) was an American poet and short story writer best known for his amazing short stories and poems which captured the interest and imagination of readers all around the world.  His imaginative storytelling and tales of mystery and horror gave birth to the modern detective story.

In his stories he shows how the human mind is a dark, mysterious pit, which sometimes works in  strange and frightening ways. That sound in the night... is it a door banging in the wind, or a murdered man knocking inside his coffin? The face in the mirror... is it yours, or the face of someone standing behind you, who is never there when you turn around?

In this book, you can read the abridged versions of five famous stories: The Fall of the House of Usher, The Black Cat, The Masque of the red Death, William Wilson and the Tell-Tale Heart.

SPOILER ALERT:😁

In The Fall of the House of Usher, imagine you are in an old house by a lake. It is night and there is a wild storm outside. In a gloomy vault a woman returns from the dead, after being buried alive. 

Turn the page and in  The Black Cat, when the narrator hangs the cat that he had formely adored, the cat returns from the dead to haunt him.

Turn another, now you will hear music as a thousand people sing and dance at a wonderful masked ball. Inside, all is light and pleasure, but ouside the castle walls walks the terrible masked figure of the Red Death.

You go on reading and in William Wilson, the narrators discovers that a classmate of his has the same name, voice and physical appearance. Can you imagine this situation? What would you do about it?

Finally, in The Tell-Tale Heart, the narrator kills an old man and hides him under the floor of his bedroom. When the police arrive to investigate the murder, the narrator thinks he can hear the old man's heart beating. What will happen next?

There are also many films based on Poe's short stories. In this link, you can have a look at the trailers of what have been considered the ten best adaptations  of his work to the cinema.

The 10 Best Edgar Allan Poe Adaptations

A film based on Poe's work is The Raven (2011). Click down below to see the scary trailer.

TAL DÍA COMO HOXE... Fai 62 anos

O 12 de xaneiro de 1959 dábase a coñecer ao mundo o que, hoxe, se coñece como “a gran catedral da Prehistoria no Mediterráneo”. O lugar: a cidade de Nerja, situada a un kilómetro da localidade malagueña de Macro. Os protagonistas: 5 amigos curiosos e adolescentes de entre 14 e 21 anos (Francisco Navas, José Torres, Jose Luís Barbero e os irmáns Miguel e Manuel Zorrilla).

     Os cinco amigos dedicaban cada tarde a subir ao monte para xogar a cazar morcegos. Nunha ocasión avistaron a un grupo numeroso destes mamíferos nocturnos, seguíronos e viron como se escondían nunha cavidade entre estalagmitas. Como non podían acceder ao interior do lugar decidiron regresar ao día seguinte (12 de xaneiro) armados dun martelo e unha lanterna. Ese 12 de xaneiro romperon as estalagmitas e abriron un furado para saltar á escuridade do interior. Manuel, que era o máis corpulento, colleu os pes de Francisco, o máis delgadiño, e deslizouse pola parede. Agarrado polo seu amigo baixou ata que comprobou que había terreo firme sobre o que caer. Seguidamente, os cinco amigos entraron polo oco e descenderon con coidado ata unha cavidade na que se supoñía que estarían os morcegos. “A estancia na que estábamos era moi pequena. Alí non podía estar a bandada de morcegos que vimos” recorda José Torres.

     Ante a situación decidiron quedarse calados na escuridade, intentando adiviñar por onde entraban e saían os animais. Decatáronse de que o facían por outro pequeno oco da parede que non parecía pedra: tratábase dunha composición branda formada a partir dos excrementos de morcegos, barro e estalactitas e estalagmitas. Fixeron caer a parede cunha patada e abriron outro oco polo que accederon a unha sala maior na que atoparon varios esqueletos xunto a un anaco de cerámica. Colleron os restos dun corpo fosilizado como mostra do que atoparan e saíron abraiados.

                    

     Os rapaces foron directos a casa dos seus mestres para contarlles o que viran pero eles non o creron. Foi entón cando lles ensinaron os restos fosilizados e ao ver a fonte histórica os mestres convencéronse de que tiñan razón. Aos poucos días regresaron cos mestres e puideron comprobar o descubrimento. Debían dar noticias deste feito ao mundo e sacaron as primeiras fotos. Tras esas primeiras fotografías comezaron as investigacións científicas e arqueolóxicas que acabaron demostrando que a gruta que servía de agocho de morcegos era, en realizade un tesouro da Prehistoria. Comezara a formarse fai cinco millóns de anos e gardaba vestixios das primeiras formas de vida humana de fai 45.000. Así pois, a importancia da cova é dobre. Por unha banda, presenta todos os tipos de formacións xeolóxicas coñecidas que parecen fundirse entre os teitos e o chan e entre elas destaca a estalactita máis larga e grande do mundo (33 metros de altura). Por outra banda, recompila case 600 pinturas rupestres de motivos diversos (antropomórficos, simbólicos e de animais). Ademais, unha das súas salas é testemuña do enterramento dunha muller do 6.300 a.C e noutra sala pódese comprobar a huella dunha sacudida sísmica que tivo lugar fai 800.000 anos na comarca

   

     O recoñecemento a este monumento chegou pronto. Tan solo dous anos despois do descubrimento (1961) foi declarado Monumento Histórico Artístico. Pasados 50 anos (2009) conmemorouse o descubrimento da Cova de Nerja alzando nesta cidade un monumento, no que o escultor Francisco Martín reproducía a pequena escala un monolito no que se representa aos cinco descubridores da mesma sobre un globo terráqueo. Xa no 60 aniversario (2019) celebrouse un acto que reuniu de novo aqueles cinco mozos curiosos e recordaron para a prensa como fora aquela fría tarde de xaneiro.

                   https://www.canalsur.es/multimedia.html?id=1378326&jwsource=cl

                       

  Hoxe en día, o conxunto da Cova de Nerja está dividida en tres zonas principais. A superficie descuberta azarosamente polos 5 adolescentes é coñecida como “Galerías turísticas ou baixas”, constitúen un terzo do conxunto arqueolóxico (9.371 metros cadrados) e é o monumento natural máis visitado de Andalucía, con máis de medio millón persoas ao ano. Tardaríase, en cambio, 10 anos en coñecerse as “Galerías Altas” e as “Novas” (1969), actualmente aínda pechadas ao público.

                                           

          Nas efemérides deste acontecemento preguntámonos:

            Que outros teosuros permanecen aínda ocultos na nosa realidade máis próxima?

                Sairán algún día á luz?

                    Que información nos pode aportar, ás veces, o azar?

                

UN NADAL DE PURO TEATRO: MIL E UNHA CITAS NA COSTA DA MORTE

Nestas datas a oferta de teatro da nosa contorna sempre nos deixa un menú degustación moi gorentoso.

Se vos gusta o teatro ou simplemente desexades realizar actividades diferentes ás de acotío, non dubidedes en vos achegardes ás salas de teatro e casas de cultura. Son seguras e de certo que nelas viviredes a experiencia da que por algúns é chamada a "arte total", o teatro.

PONTECESO E CORCUBIÓN

Reservan no programa de Nadal un espazo para unha compañía moi vinculada á comarca, Talía. Será o 8 de xaneiro cando interveña esta formación, na Casa da Cultura, ás 17.00 horas. Farao co espectáculo titulado « Voa  Voa».

VIMIANZO

Para ADULTOS. O festival  Viminadal arrincou onte mesmo con  Culturactiva e o seu «Papar  sen cancelas». Este domingo visitarán a localidade Carlos Blanco e Oswaldo  Digón (Casa da Cultura, 20.30), con « Quen  dixo  medo?». O día 26 farao a compañía  Producións  T. Excéntricas, coa obra «Medida x medida» (Casa dá Cultura, 20.30). Entradas a 5 euros, con venda anticipada na Casa da Cultura.

Para NENOS. Haberá  no  Viminadal, teatro e narración oral. Hoxe: «Ou  axudante de Papá Noel», con  Mere Clown. Día 22: «Ou misterio  do Nadal», con Polo Correo  do  Vento. Día 24: «Nada  na Fraga», de Teatro Caveira. Día 27: «O  xogo de Nano», de Raquel  Queizás. Día 31: « Contos de Nadal», con Pedro Brandariz. Día 3 de xaneiro: « Ris ras», con  Baobab Teatro». As infantís son citas gratuítas, ás 17.30: reserva previa.

MALPICA

Para NENOS. As propostas culturais e teatrais para os nenos acaparan o groso da programación malpicá. Mañá: « Lambetadas», con Talía Teatro, no centro cívico, ás 17.30. Día 21: «O  castiñeiro  do Apalpador» visita tanto o colexio de Buño como o centro cívico, en horario escolar. Día 30: Elefante Elegante representa «O lobo bobo» ás 17.30 no centro cívico. Día 3 de xaneiro: «Utopías», con  Xarope  Tulú, tamén ás 17.30 no centro cívico. O aforo é limitado, polo que debe reservarse praza previamente no teléfono 981 720 001.

ZAS

Para ADULTOS.  O 2 de xaneiro chegará  Malasombra con « Sós»: auditorio de Zas, 19.00.

Para NENOS.  Trinke  Trinke e Os Quinquilláns xa pasaron polo municipio dentro do programa do Nadal. Ademais da próxima visita de Circo  Chosco ou o mago  Lledó, quedará a función de  Galeatro (« Carabela», día 26, Baio, 18.00 horas). En todos os casos é necesaria unha reserva previa.

CABANA

Para NENOS. Música, teatro e narración oral entrelázanse en numerosas propostas, como as previstas para o 28 e o 29 deste mes, pero se no ámbito dos contos hai que destacar algunha cita sería a de mañá mesmo, unha sesión de contos con  Anxo Moure: Dombate, 17.00, aforo limitado.